Etappe 29: Chaumont sur Loire - Amboise

Camino 8 aug. 2020

Diederik, Reinhilde en Jan, de laatste bezoekers van de afgelopen week gaan vandaag terugkeren naar huis. Aan hun reacties te zien denk ik wel dat ze zich enorm geamuseerd hebben. Het was natuurlijk op sommige momenten wel heel zwaar en enorm warm maar de momenten ervoor en erna die je dan bij mekaar zit zijn eigenlijk nog zo intens. Zo gaan we waarschijnlijk niet vlug ons laatste etentje in La Charbonette vergeten waar de uiterst bevallige Inez ons heel de avond goed verzorgd heeft. Jan, nog ne keer dikke merci voor het dinertje.Daardoor ook dat de blogs van de voorbije week tamelijk kort waren en misschien zelfs wat slordig. Ik moest mij immers ten volle met mijn gasten bezig houden, iets wat, zoals jullie wel weten, één van mijn specialiteiten is.Deze laatste “verzorgingsploeg” heeft het beste van zichzelf gegeven: Diederik stelde regelmatig voor om mijn zware rugzak eens over te nemen, Jan heeft elke avond mijn bezwete shirts uitgewassen en mij een kanjer van een ontstekingsremmer gegeven en Reinhilde heeft de tube Voltaren in mijn pezen gemasseerd. Wat kan een mens eigenlijk nog meer van hulp wensen? Na een laatste gemeenschappelijk ontbijt heeft het Rescue-team terug de trein genomen naar Orleans waar hun auto nog geparkeerd stond.Terug even wennen aan het alleen zijn maar dat heeft ook zo zijn voordelen: zoals de dame achter de balie van het hotel van vanavond, zij heeft ruim haar tijd genomen om een pezenonderzoek te doen van mijn benen. Haar man vertelde me dat ze ooit nog een apotheek heeft gehad en dat ze veel, veel, slimmer was dan “Le docteur” van Tours. Eerlijk, iedereen is hier supervriendelijk!Conclusie: regelmatig moet ik vanavond een ijszak op mijn benen houden en de nog halfvolle tube voltaren is ook door haar goedgekeurd. Morgen zou het al veel beter moeten zijn beweerde ze. We zullen zien.Next: Ik volg via FB en de online-kranten in België op een heel laag pitje wat er momenteel aan het gebeuren is aan de Belgische kust en ik vind het eerlijk gezegd een gigantische grote Belgische klucht.Er zijn namelijk de laatste tijd ook een paar heel goede vrienden van mij die nu ook, volledig terecht overigens, twijfelen om eens langs te komen om mij even te bezoeken, wat mij, zoals jullie inmiddels wel door hebben, steeds wel een groot plezier zou doen, samen staan we immers sterk, dat hebben we al meermaals bewezen in het verleden met onze nogal grote vrienden-compagnie.Die twijfels kan ik overigens perfect begrijpen, hier in Frankrijk zullen er vast en zeker ook een paar “Quartier Chauds” zijn waar de bewoners te dicht op elkaar zitten, “les zones orange“ ou “les zones rouge”, maar heel eigenaardig, op de compostella-road zit je 95% van de tijd helemaal alleen te wandelen en de overige 5% zit je in één of ander stadje waar over het algemeen iedereen zich steeds aan de regels houdt dus ik voel mij eigenlijk steeds vrij safe.En dan nu het grote verschil met België voor zover ik de news-flashes een beetje kan inschatten:Fake-verdrinkingen aan de Belgische kust met bendes uit Brussel van meer dan 50 man, grote opstoten en gevechten met de politie op het strand van Zeebrugge, enorme mensenmassa’s die staan te wachten op een trein in Oostende, heel veel Hollanders in Knokke, een groot pak Fransen in De Panne, geen beleid, geen harde maatregelen, we lossen het probleem op als het zich voordoet, eigenlijk hopeloos…In Dilbeek, de gemeente waar ik afkomstig van ben, zie ik wel wat bewegen: plots wel keiharde maatregelen en dan nu maar hopen dat de hoge cijfers gaan dalen, ik hoop het met u mee Willy Segers, m’n Treeske-medebewoner die daar al een tijdje burgemeester is.Ik wens jullie allemaal een veilige maand augustus en september toe maar als dit surrealistisch scenario zich in België blijft voortzetten dan heb ik liever een blaar of twee. Hit van de dag: nr 122 https://youtu.be/RY78NP51tAQ