Etappe 87: Avilés – Muros de Nalón
1980
DEEL 1
Koning Boudewijn was tevreden, het staatsdiner met de Poolse premier was goed verlopen, de meeste plooien waren terug glad gestreken.
In de Mercedes 600 Pullman Landaulet zat ook nog koningin Fabiola, zijn hofmaarschalk en zijn chauffeur. De rit van het werkpaleis in Brussel naar het kasteel van Laken, waar hij woonde, was niet zo langdurig en verliep meestal zeer vlot.
Beetje logisch ook want aan elk rood licht dat het gezelschap tegenkwam stond wel een zwaantje dat het verkeer tegenhield en ervoor zorgde dat het koninklijk escorte kon voortmaken.
Ze kwamen toe aan het meer vertrouwde Paleis en de rijkswachters die daar de poort bewaakten repten zich om die open te zetten.
De zwaantjes die voorop reden maakten alvast een mooie bocht om het Paleis binnen te rijden, de chauffeur van de mercedes volgde gedwee.
Plots moest de chauffeur volop in de remmen gaan, de zwaantjes waren nog wel kunnen passeren maar de mercedes was veel te breed.
De mooie landweg naar het kasteel was immers volledig geblokkeerd door een pletwals die de nieuwe lading dollemie, die deze voormiddag geleverd was, aan het platrijden was.
De laatste tijd waren er immers toch wat putten in de koninklijke oprit gekomen en de baas van de Koninklijke Stichting, een parastatale instelling, die ook verantwoordelijk was voor de Koninklijke Serres, had beslist dat er een nieuwe laag moest opkomen.
De chauffeur, die inmiddels witheet van woede was, liet het raam naar beneden en begon in het Frans te roepen tegen de jongeman die op de pletwals zat.
De 19-jarige nieuwe werkkracht uit Dilbeek, die na zijn legerdienst totaal overbodig was aangenomen als electricien maar door zijn woonomgeving wel wat Frans verstond, maakte vanuit z’n hogere luidruchtige positie al gebarend duidelijk aan de chauffeur dat je zo’n zwaar gevaarte, met overigens een max. snelheid van één km per uur, zomaar niet dadelijk kan herzetten en dat de chauffeur dus even moest wachten tot de pletwals ergens aan de kant kon staan.
Dit maakte de chauffeur, die waarschijnlijk een strak schema had, alleen maar bozer. De zwaantjes die voorop reden en van wat verder toekeken deden er het zwijgen toe.
De Vlaamse hofmaarschalk, die de Koning af en toe wat Vlaamse cultuur probeerde door te geven zei: “Hij lijkt een beetje op Raymond Van Het Groenewoud”.
De Koning vond de bijzondere situatie vrij amusant en toen het escorte eindelijk kon verder rijden deed ook hij zijn raam naar beneden en gaf de nieuwe werkkracht een knipoog tijdens het voorbij rijden.
De jongeman straalde, zijn eerste werkdag op het paleis was goed verlopen en hij had er een nieuwe vriend bij.
https://www.hln.be/liedekerke/deejay-hans-junger-neemt-zaterdag-afscheid-van-het-publiek-riep-ooit-verkeerde-namen-af-tijdens-trouwfeest~a32831fb/
