Hit van de dag: nr. 149

Wat een ontbijt vanmorgen! Brigitte heeft er haar werk van gemaakt, alles opeten was onmogelijk maar ik heb een gedeelte ingepakt voor onderweg. 

Gisteravond blijven hangen in’t caféetje dat vlak naast mijn verblijf ligt. 

Clip van de dag gehoord van gisteren? 

Deze morgen is Diederik ook gearriveerd. Super ontbijt in deze gezellige chambre d’hôtes.

Noyon was heel leuk, maar vandaag was het tijd om mij te begeven richting Compiègne. 

Vroeg vertrokken want men gaf weer warm weer. Dit zijn overigens mijn laatste stappen in het departement van de Oise. 

Zo, gezien een dramatische familiale gebeurtenis en na enkele noodzakelijke dagen dat ik daardoor nog eens in Liedekerke was, heb ik vanmorgen voor de eerste keer dit jaar de Thalys genomen tot in Paris Nord, daarna de trein een eindje terug tot in Creil en daarna de bus weer tot in Senlis, het mooie stadje waar ik vorige week voorlopig gestopt was. 

Vroeg vertrokken en ‘t was blijkbaar nodig vandaag. Vrij zware tocht tot in Pierrefit-sur-Seine, één van de zovele voorsteden van Parijs waar de compostella-route doortrekt. 

Hoe onwezelijk was dit vandaag… Vanaf het vertrek in Liedekerke heb ik de Compostella-route in de natuur gelopen, meestal langs akkers, boswegen, kleine asfaltbaantjes en eventuele waterlopen. Af en toe een klein stadje doorkruist maar dat was het dan ook.

Na een geweldige stop in Parijs, m’n gastvrouw Lucie in haar Airbnb was werkelijk top, ze heeft zelfs m’n was gedaan (!), zet ik mijn weg verder. 

Vandaag en heel de volgende week is het “bezoekdag” hier on Frankrijk.

Vandaag stond beschreven als één van de langste etappes. Was ook zo, pas om 19h30 kwamen we toe aan het station van Artenay.

Vanmorgen hebben de afscheidnemende vier vrienden in de ondergrondse parking van Orleans, onder het immense standbeeld van Jeanne d’Arc, de aflossingsploeg gekruist. 

 DONDERDAG 6 AUGUSTUS 2020

Water!

Per wandeldag in dit warme weer drink ik steeds meerdere liters water. Vandaar dat mijn rugzak ‘s morgens veel meer weegt dan ‘s avonds. Ik heb met vallen en opstaan moeten leren dat dit het allerbelangrijkste is. Een paar uur zonder eten is niet erg, een paar uur zonder water wel. 

Ook extra’s van zouten opnemen wat ik de voorbije week duidelijk heb verwaarloosd. Want met meerdere kletsnatte T-shirts per dag verdwijnt het zout uit je lichaam vlugger dan verwacht. Vandaar het probleem met de pezen de voorbije dagen.

Dertigste etappe al vandaag en de laatste langs de vallei van de Loire. Het verbaast mij overigens wel dat er bij definitie nog een druppel water in staat.

Alle boeren van de regio pompen immers met grote compressoren grote hoeveelheden rivierwater naar hun gigantische velden. 

Regelmatig worden die waterkanonnen dan herzet en proberen ze al hun landerijen vruchtbaar te houden. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat je af en toe een drets water over u krijgt tijdens de etappes door hun velden. Maar met deze temperaturen is niemand daar echt boos over.

Morgen verlaat ik het pittoreske Tours en begeef mij stilaan richting Poittiers alwaar ik tegen het einde van volgende week zou moeten arriveren. 

In Tours is het drukkend warm en zie je eigenaardige taferelen zoals een papa die voor zijn twee uitgedroogde kinderen een glas water gaat vragen in een restaurant. Ik heb nog nooit kinderen zo smakelijk water zien drinken. 

Hit van de dag: nr 121

https://youtu.be/scco5vTKrhs

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/08/etappe-30-amboise-tours.html

Vandaag steunen we de cultuursector in Vlaanderen. Zovele kennissen zwaar getroffen door de maatregelen die de regering heeft genomen. Ik ga zeker de discussie niet aan over de veiligheid in vliegers tegenover concertzalen maar het is een feit dat de grote onzekerheid knaagt en serieus begint pijn te doen bij zovele bevriende artiesten – toneelspelers – toeleveringsbedrijven – etc. 

Meer als een bericht posten op FB kan ik voorlopig niet doen, wat ik dan ook gedaan heb. 

Goede vriend Diederik gaat van bij hem thuis op een groot scherm de populaire blogpagina “planning etappes” eens serieus op punt stellen, voor mij op m’n kleine schermpje is dit vrij moeilijk, zeg maar ondoenbaar.

Hij zal waarschijnlijk vanaf vanavond een onderscheid maken tussen de afgelegde etappes en de etappes die ik nog moet afleggen.

Het is nu stilaan ook vrij belangrijk aan het worden dat heel de planning erop staat tot aan de pyreneeën, meer bepaald tot Saint-Jean-de-Pied-de-Port. Er gaan binnenkort immers weer een aantal gasten afkomen en die mensen moeten minstens op voorhand weten waar ze zouden willen meewandelen.

Vanmorgen heel vroeg het nog slaperige Tours verlaten, weg van de Loire en koers gezet richting Poitiers. Het hotel van vanavond ligt in het schattige Montbazon alwaar ik dadelijk een apotheek ben binnen gestapt op zoek naar the holy grail.

Hit van de dag is vandaag een beetje speciaal, we hopen allemaal ergens te geraken, voor de één is het momenteel wat moeilijker als voor de andere…

Hit van de dag: nr 120

https://youtu.be/ti4DisTlfDY

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/08/etappe-31-tours-montbazon-sorigny.html 

Ik maak mij nu toch wat zorgen…

De pijn aan mijn twee scheenbenen wordt met de dag erger. Eigenlijk zo erg dat ik mij de vraag moet stellen om het compostella-project niet effe “on hold” dien te zetten.

Het scenario is in feite alle dagen hetzelfde:

‘s morgens bij het vertrek denk ik altijd dat het allemaal wel meevalt en na 10 km slaat de pijn toe. 

Ik ben al in 5 verschillende apotheken achter advies geweest, bel regelmatig met Ingrid Defever, apothekeres in Liedekerke en nicht van m’n vrouw, vertel haar dan wat ze mij hier allemaal willen aansmeren en krijg van haar dan het advies om veel te rusten wat ik dan weer als verloren tijd beschouw of achterstand van het programma.

Er zal binnenkort toch iets moeten gebeuren want ik wil natuurlijk geen onherstelbare schade oplopen. Morgen komt mijn vrouwtje op bezoek tot dinsdag, één van de beste verpleegsters wereldwijd. 👄

Hopelijk heeft ze samen met Ingrid een ingenieus plan opgebouwd dat mij de volgende weken nog op de been kan houden.

Gelukkig heb ik ook nog dokter internet dat mij alle dagen een andere analyse gekoppeld met advies voorschotelt.

Vandaag was dat:

Scheenbeenvliesontsteking of shinsplint.

Shinsplints zijn klachten aan en in de buurt van het scheenbeen. Omdat shinsplints een overbelastingblessure is ontstaat deze geleidelijk. Als er geen verbetering optreedt neem dan contact op met je huisarts.

Stressfractuur van het scheenbeen

Deze blessure ontstaat door langdurige overbelasting. In het scheenbeenbot zijn kleine scheurtjes ontstaan.

Kenmerken

Omdat shinsplints een overbelastingblessure is ontstaat deze geleidelijk. Vooral beginnende wandelaars zijn gevoelig voor shinsplints. Bij ervaren wandelaars kunnen problemen ontstaan als de trainingsbelasting te snel wordt opgevoerd. Ook kunnen de scheenbeenklachten ontstaan bij verandering van ondergrond waarop je wandelt. De eerste pijn voel je een paar uur na afloop van een stevige wandeling. Deze verdwijnt weer in de loop van de dag/avond. Bij de warming-up van de volgende training komt de pijn weer terug. Het herstel na afloop van de training duurt langer. Bij onvoldoende maatregelen is het hersteltijd tussen de trainingen niet lang genoeg en is pijnloos wandelen niet meer mogelijk.

Het probleem correct verwoorden is één ding, het oplossen is natuurlijk een ander paar mouwen.

Morgen komt Florence Nightingale!

Hit van de dag: nr 118

https://youtu.be/oR_0ernhxs4

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/08/etappe-33-sainte-maure-de-touraine-les.html 

Ok, dit was met stip de tofste chambre d’hòte die ik al tegengekomen ben op m’n weg en nog bijkomend: het was ook nog eens de goedkoopste. 

Voor 54€ krijg je een grote kamer + badkamer, mag je lekker zwemmen in het zwembad, geeft de fiere gastheer je een rondleiding in zijn wijnkelder en maakt tegelijkertijd de nodige regionale toppers open, kan je s’avonds mee eten met de familie en de andere gasten en krijg je ook nog eens een reuze-ontbijt. 

Hier kom ik zeker ooit nog eens terug, gewoonweg fantastisch. Ik heb hier ook mijn eerste echte compostella-stempel gekregen en hij is prachtig!

Dit is hoe het altijd zou moeten zijn, nu alle pelgrimhuizen in Frankrijk gesloten zijn door de covid kom je eigenlijk nooit andere pelgrims tegen omdat iedereen in dezelfde richting stapt. Gisteren was dat helemaal anders en heb je fijne gesprekken met andere doorreizigers.

Vanmiddag was Chrisje mooi op tijd op onze meeting-point en hebben we ruim de tijd genomen om bij te praten, daarna doorgereden nar Poitiers waar we de komende twee nachten gaan overnachten. Vandaag met de benen geen last gehad, misschien heeft het zwembad gisteren wel wonderen gedaan…

Hit van de dag: nr 117

https://youtu.be/hjy4E-5MTZA

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/08/etappe-34-les-ormes-chatellerault.html 

Ons Chris heeft mij vanmorgen weer afgezet waar ze mij gisteren teruggevonden heeft in Chatelleraux.

Ik zie het helemaal zitten, voor het eerst sinds lange tijd geen zware rugzak meer. Ook twee ontstekingsremmers en na lange tijd nog eens een nachtrust met m’n vrouwtje aan m’n zijde moeten er mede voor zorgen dat ik vandaag over het traject vlieg.

21 graden vandaag en bewolkt, ideaal wandelweer, wat een contrast met de voorbije dagen.

Voor de rest vandaag, weinig te zeggen, morgen nationale feestdag: den entrée in Poitiers!

Hit van de dag: nr 116

https://youtu.be/qdYwrFRxKH0

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/08/etappe-35-chatellerault-lac-de-saint-cyr.html 

Vijftien augustus al vandaag, een feestdag zowel in België, als in Frankrijk. 

Halfoogst da we zeggen. 

De mensen liepen er in Poitiers dan ook feestelijk bij en zeker de marktkramers deden hun uiterste best om het een Vlaming naar zijn zin te maken. Sommigen overdreven zelfs een beetje: aan een viskraampje met veel witte wijn en lekkere visjes hebben we nog 3u gezeten na mijn etappe van vandaag en we mochten absoluut niets betalen. Ik moet het eerlijk toegeven: de Fransen vallen echt wel mee! 

Ik liep op vleugels vandaag, om 6u opgestaan, ons Chriske heeft mij dan weg gedaan naar mijn vertrekpunt van vandaag, zonder zware rugzak (!), en om 10u30 was ik officieel aangekomen aan de kathedraal van Poitiers waar we dan zijn blijven plakken gelijk jullie ons kennen, zo vlug veranderd een mens blijkbaar nog niet. 

Ik geniet van elke seconde van haar aanwezigheid, she’s the best!

Hit van de dag: nr 115

https://youtu.be/O040xuq2FR0

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/08/etappe-36-lac-de-saint-cyr-poitiers.html 

Zondag 16 augustus, met chrisje teruggereden naar Poitiers waar ik gisteren gestopt was. 

Plots een kleine ramp, terwijl we de parking verlaten gebeurd het ondenkbare: mijn linker-schoenzool hangt plots helemaal los. 

Ik vrees voor het ergste maar Chrisje trekt de zool er helemaal af en gaat op zoek achter lijm terwijl ik de etappe aanvang met alleen nog een binnenzool.

Ze stuurt mij na een uurtje door dat ze lijm gevonden heeft in een carrefourke dat toevallig open was op een zondag. Is natuurlijk een noodoplossing, morgen maandag is er een rustdag voorzien, ik zal dan proberen om ergens nieuwe stapschoenen te kopen.

Hit van de dag: nr 114

https://youtu.be/SbyAZQ45uww

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/08/etappe-37-poitiers-coulombiers.html 

Gisteren maandag samen met ons Chriske een rustdag genomen. 

Het is te zeggen een rustdag: vermits de 🥾 zool van m’n botin was losgekomen in Poitiers  zijn we naar de dichstbij gelegen Decatlon gereden en hebben daar een nieuw paar gekocht. 

Daarna zijn we naar La Rochelle gereden dat een uurtje verder lag met de wagen. Waarom? Omdat ik volgens mijn liefste dochter Mano pas echt ver ben als ik de oceaan zie…😎

Ik ben er nog niet echt te voet, dat zal pas gebeuren in Bordeaux, maar met de wagen was het alvast niet ver meer. 

Na een lekkere middagmaaltijd in La Rochelle zijn Chris en ik daar vlug weggereden want voor de eerste keer voelde ik een lichte Corona-dreiging in Frankrijk, mondmasker was wel verplicht in heel de stad maar aan de tafeltjes zat iedereen toch wat vrij dicht op elkaar. 

Als we aan het hotel toekwamen zagen we dat Bruno en Lucia juist toegekomen waren met hun fiets. Zij gaan dinsdag en woensdag meestappen met mij en gaan daarna nog een paar dagen fietsen aan de Loire.

Bruno en Lucia waren er al eens bij op de etappes.10 en 11, toen we toekwamen met Diederik in Saint-Quentin. Toen was het niet zo goed gesteld met de kleine teen van Lucia, ze is achteraf zelfs haar nagel verloren, vandaag ging, gelukkig voor Lucia, alles goed met haar voeten. 

Net als met de mijne trouwens in mijn nieuw schoeisel.

Ons Chriske heeft ons vanmorgen afgezet aan het vertrekpunt, de plaats waar ik zondag gestopt was, en is daarna naar Liedekerke teruggereden. Het was heel fijn en vertrouwelijk om haar een vijftal dagen aan mijn zijde te hebben maar aan alles komt een eind…

De hit van de dag draag ik op aan de president van onze coverband van weleer: “Midlive:”.

Net als Diederik wandelt hij, samen met Lucia, hier al voor de tweede keer mee om zijn manager van weleer te steunen. Zoiets vergeet ik natuurlijk niet en dus is het voor mij een kleine moeite om hem op deze wijze daarvoor te bedanken. 

Hit van de dag: nr 113 

https://youtu.be/qFjUOa9kkzE

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/08/etappe-38-coulombiers-saint-sauvant.html

De tocht van vandaag begon vrij chaotisch: we passeerden een combi van La Police die met een schaapherder een reconstructie probeerden te maken van de voorbije nacht. 

Verschillende schapen hadden zware beten gekregen van een indringer. Eén schaap dreigde zelfs haar poot te verliezen. 

Wat een geluk dat ons Jilleken, kersvers veearts in Aalst, hier niet bij was, zij had vast en zeker alle schapen gered van een bloederige dood. 

Jill is de dochter van mijn vrouw haar zus Kathleen. Ze heeft onlangs de praktijk over genomen van Marie die het hoofdpersonage speelde in de succesvolle reeks op VTM: 

“Vinger aan de poot”

https://youtu.be/-dfr_uDKLT4

Enfin, ik wijk af. Lucia die vrij nieuwsgierig van aard is, wou de politie nog helpen bij het onderzoek, doch ook zij had geen verklaring voor de vele bloedende schapen, aldus hebben wij onverrichtterzake onze wandeling dan maar voort gezet.

Een beetje later botsten we op tientallen jagers die inmiddels de jacht hadden ingezet op het geheimzinnige beest. Even werd er nog geopperd dat het misschien een nachtelijk uitstapje was van onze eigen Belgische wolvin Noëlla 😉 maar dat idee hebben we vrij vlug laten varen.

Bruno wees de jagers dan maar de weg naar een maisveld alwaar wij een vrij groot geruis hadden gehoord. 

Hopelijk is inmiddels het geheimzinnige beest gevonden en uitgeschakeld en kunnen alle schapen en Lucia weer rustig ademhalen.

Morgen gaat het olijke koppel weer verder met hun reis door Frankrijk, ik vond het zalig dat ze nog eens een paar dagen hebben meegewandeld. 😎

Hit van de dag: nr 112

https://youtu.be/DSOfRApLFyo

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/08/etappe-39-saint-sauvant-saint-martin.html 

Na het ontbijt in het routier-hotel hebben Bruno en Lucia mij weer afgezet op de plaats waar we gisteren gestopt zijn op de camino.

Ik zag het wel zitten, de laatste dagen heb ik geen last meer van m’n schenen en het nieuwe schoeisel zit ook perfect!

Ik had sinds kort al door dat ik niet langer alleen in Frankrijk de camino deed, Anne-Laure & Anthony kwamen we regelmatig tegen en zeker vandaag op deze etappe: achter elke hoek van m’n gps-traject doken ze steeds opnieuw op.

We hebben samen een paar cola’s gedronken tijdens deze etappe en nader kennis gemaakt. 

Het koppel woont tegen de kathedraal van Nantes… 

Juist, deze die onlangs in brand is gestoken en Anthony werkt dan ook nog eens bij de gendarmerie.

Het zijn super-fijne mensen, Anthony had de Camino al eens gedaan en was toen vertrokken in Aachen (ongeveer 2500 km) en Anne-Laure was eveneens gebeten door de microob en heeft in het verleden al eens vertrokken vanuit haar woonplaats Nantes.

Kleine confessie: vandaag heb ik al meerdere malen gedacht aan m’n schoonzusje Kathleen. 

Misschien toevallig, misschien niet… Ik zat tenslotte al thuis sinds eind maart en vermits het een fantastische lente was in België leefde ik de voorbije maanden meestal buiten in onzen hof, op het terras of aan het zwembad.

Kathleen, die achteraan onze tuin (via een poortje) onze buur is en die volledig in de ban is van Chateau Meyland, kwam ongeveer dagelijks om 18u op het terras zitten met de vraag “even wijnen?”…

Nu, er zijn veel vragen waar ik het antwoord niet op weet doch op deze vraag kan u waarschijnlijk ook m’n antwoord al raden…

Aan mij moeten ze zoiets geen twee keer vragen! 

Zij zat, samen met m’n vrouwtje en nog andere familieleden in mijn bubbel en dat hebben we allemaal geweten. 

Het was geen gemakkelijke periode wegens familiale redenen en er moesten vrij moeilijke beslissingen genomen worden. 

Meer dan eens is er aan zo’n zomerse avond een einde gekomen met een lach of een traan, maar elke nieuwe dag werd het hoofd gerecht en gingen we er allemaal terug voor.

Ik ken Kathleen inmiddels van 1988, het jaar dat ik ons Chriske leerde kennen in Leuven. 

Zij is steeds m’n steun en toeverlaat geweest die ik vertrouw in hart en nieren, in goede en mindere tijden. 

Vandaag mis ik ze een beetje en denk dus regelmatig aan haar. 😉

Hit van de dag: nr 111

https://youtu.be/4nX5NvlK1rE

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/08/etappe-40-saint-martin-les-melle-aulnay.html 

Saint Jean-d’Angely blijkt een heel leuk stadje te zijn met vele verborgen parels. De stad ademt geschiedenis uit. Ooit heeft het hier zwaar gekletterd tussen de autochtone katholieken en de ingeweken protestanten. Migratie is blijkbaar van alle tijden.

De foto van mijn T-shirt met de Compostella-tekst, die het koppel van Nantes gisteren heeft toegevoegd aan hun Pélerin-fb-groep heeft blijkbaar wat indruk gemaakt, andere pelgrims spreken mij spontaan aan en sommigen weten zelfs dat ik van de kanten van Brussel kom gewandeld.

De meeste pelgrims stappen een twee-tal weken en doen dit dan een aantal jaren achteréén. Weinigen stappen het traject van bij hun thuis tot in Compostella in één keer uit.

Normaal zou ik op 15 september stoppen in Saint-Jean-de-Pied-de-Port, aan de voet van de Pyreneeën, en volgend jaar de rest doen maar mijne camino kan nog alle kanten uit. We zien wel. Zowiezo leef ik hier van dag tot dag, je kunt immers niets uitsluiten en het onderhand vermoeide lijf moet dag in, dag uit, ook nog mee willen. 

De laatste dagen krijg ik hier weer meer en meer berichten binnen van tientallen landen waar de Belgen voorlopig niet meer welkom zijn omdat bij hun inmiddels heel ons grondgebied rood is gekleurd, maar ook de omgekeerde situatie komt frequent voor, goede vrienden van mij zijn momenteel in Kroatië op verlof en moeten als ze terugkomen twee weken verplicht in quarantaine. 

Ik denk er het mijne van en probeer elke dag gewoon opnieuw het gezond verstand te gebruiken, lijkt mij het veiligst.

Het komt nu ook in het franse nieuws: de covid-schrik bij de Compostela-Pelgrims wereldwijd zit er goed in. Ik had ook al het gevoel dat het er op andere jaren anders aan toe gaat:  https://youtu.be/OEgh8LzH-Es

Hit van de dag: nr 110

https://youtu.be/jinGW7ZDGPM

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/08/etappe-41-aulnay-saint-jean-dangely.html 

Omdat er absoluut geen overnachtingsplaats te vinden was op de etappe naar Juicq had ik geen andere mogelijkheid om dan maar door te stappen tot in Saintes. Knappe stad overigens met veel hotelletjes dus hier geen overnachtingsproblemen. 

Echter is mijn planning nu daardoor helemaal overhoop gehaald en heb ik contact opgenomen met Reinhilde, Jan en Diederik. Zij komen begin september immers nog langs en komen best wel op de juiste plaats toe. 😎

Ik denk dat ik gisteren of vandaag een zonneslag heb opgedaan want alle handelingen verlopen wat moeizamer, beetje rillingen en ook niet zo veel honger vandaag.Anders misschien vanavond eens wat vroeger gaan slapen…

Vrij eigenaardig tafereel vandaag onder de baan. Ik hoorde al van heel ver een prachtige trompet weerklinken in het woud. Hoe meer ik een verlaten dorpje naderde hoe luider die weerklonk. Het bleek uiteindelijk om de overbuur van de kerk te gaan die eenzaam in z’n tuin aan het oefenen was. 

Prachtig om dit vast te leggen maar het filmpje is wat te groot voor deze blog. 

Voor de geïnteresseerden: https://www.facebook.com/hans.junger/videos/10223311414363604/

Geef toe, van een jachtig leven heeft deze mens nog nooit gehoord. 😎

Hit van de dag: nr 109

https://youtu.be/h-mi0r0LpXo

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/08/etappe-42-saint-jean-dangely-juicq.html 

Wat een doorgezakte matras en eens vroeg gaan slapen in Saintes allemaal kunnen doen met een mens! 

Tijdens de lange Camino-road trekken we ons onderweg op aan een soort van mijlpalen, dit om het in het hoofdje allemaal nog wat overzichtelijk te houden.

Zo herinner ik mij sommige, voor mij heel belangrijke, mijlpalen: 

De overigens totaal niet aangegeven grensovergang tussen België en Frankrijk, de aankomst in Saint-Quentin in het gezelschap van Diederik, Bruno en Lucia…, mijn passage aan de Notre Dame in Parijs, de aankomst in Orleans in het gezelschap van Jackie, An, Willy en Norine…Etappe 28 waar ik samen met Diederik, Reinhilde en Jan de kaap van de 600km heb overschreden, de aankomst in Poitiers (800 km) in het gezelschap van ons Chriske en dan als voorlopige kers op de taart vandaag, de kaap van 1000 km  die ik vandaag overschreden heb.

De meeste pelgrims vormen dan met veel steentjes het getal 1000 en nemen dan een selfie maar daar had ik geen energie meer voor dus heb ik gewoon op het internet gaan zoeken naar een paar leuke afbeeldingen om dit te vieren.

Deze morgen nog vlug. samen het ontbijt genomen met het fijne gezin van gisteravond.

Ze hebben onderweg nog een heel mooie reactie gegeven op de blog van gisteren en dat doet steeds plezier! Thx!

Hit van de dag: nr 107

https://youtu.be/_Yhyp-_hX2s

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/08/etappe-44-pons-saint-genis-de-saintonge.html 

Ze hadden mij vanmorgen bij het ontbijt al gewaarschuwd en plots na 4 km was het zover! De eindeloze wijngaarden met witte druiven, die ik al mag aanschouwen vanaf de Loire-streek, werden plots vervangen door wijnstokken met mooie purperen druiven.

Het ultieme bewijs dat ik de grens van de Bordeaux-streek was overgestoken. Wederom een opsteker dus. 

Het stappen vandaag ging verbazingwekkend goed. Kan ook moeilijk anders in zo’n ultiem landschap met zoveel bekende namen van wijnkastelen, het één nog mooier dan het andere.

Plots telefoon van het hotel in Etauliers waar ik voor vanavond had gereserveerd. Dat er een overboeking was en dat ze mijn kamer waarIn weliswaar drie bedden in stonden hebben moeten weggeven aan een andere familie en dat ik dus een ander hotel moest zoeken.

Maar dan kenden ze mij nog niet! 😎

Heb booking.com gecontacteerd en hun een oplossing gevraagd en ik moet zeggen, ze hebben hun uiterste best gedaan. In het begin waren hun vervanghotels veel te ver voor mij, maar éénmaal dat ze door hadden dat ik te voet op weg was naar Compostella, kon men daar  perfect inschatten hoeveel uur ik langer zou moeten wandelen vandaag. En dat de prijs wat duurder ging uitvallen kon ook geen kwaad, die extra-meerprijs ging men doorrekenen met de hotelbaas die het aangedurfd had om dubbele boekingen te aanvaarden.

Vandaar dat ik nu onverwacht zit in “Saint Seurin De Cursac“ op enkele kilometers van Blaye waar ik de overzetboot moet nemen. Dat staat nu plots morgen al op het programma ipv overmorgen maar goed, we passen ons elke dag weer aan.

Hit van de dag: nr 106

https://youtu.be/-T2MIGuA8p4

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/08/etappe-45-mirambeau-etauliers-saint.html 

Vanmorgen in Blaye met de overzetboot de Gironde overgestoken. Vermits hier zeer weinig overnachtingsplaatsen zijn ben ik de office de tourisme binnengestapt en die hebben mij naar een chambre d’hôte gestuurd enkele kilometers verder. Voor 35€ aperitief – avondeten – douche – overnachting – ontbijt en alsof het nog niet voldoende was heeft de gastvrouw ook nog eens m’n was gedaan. Goeie deal dus vandaag.

De mevrouw vertelde mij ook dat de grens naar Spanje dicht ging gaan morgen en dat heel Parijs rode zone wordt. 

Ik was de laatste dagen nochtans aan het twijfelen geslagen om na mijn aankomst in Saint-Jean-de-Piede-Port ook nog de Pyreneeën over te steken. Zou eigenlijk ideaal geweest zijn: nog steeds economisch werkloos en ondertussen zijn de benen optimaal. Maar goed, overmacht dus en ik zal daar dan voorlopig maar stoppen en hopelijk volgend jaar de rest dan afwerken. 

Hit van de dag: nr 105

https://youtu.be/yoxgbX0S3qA

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/08/etappe-46-saint-seurin-de-cursac-blaye.html 

Vandaag aan enkele van de mooiste en duurste wijnkastelen van Frankrijk gepasseerd. 

Vandaag Bordeaux bereikt, een zoveelste mijlpaal waar ik al heel lang naar uitkijk. 

Weliswaar zal ik bewust morgen pas het hart van Bordeaux aandoen, ik zit nu voorlopig nog maar aan het Lac van Bordeaux, op een zes-tal km van het centrum. Hier, in deze buitenwijk, is nog steeds heel weinig volk op de baan, vanaf morgen wordt het weer mondmasker op en opletten in de drukke binnenstad.

Vandaag al 33 dagen weg uit Liedekerke, zo lang ben ik nog nooit weggeweest. Ik heb wel eens overwogen om eens een weekend naar huis te gaan en een paar dikke knuffels te geven aan m’n Chrisje en aan Axel en Mano maar dit is voor het moment gewoon veel te kostelijk en trouwens, maandag moet ik al weer terugzijn want dan komen er weer een paar medestappers toe om er vanaf dinsdag weer een lap op te geven.

Volgende blog gaan jullie dus pas na dinsdag kunnen inkijken hetzij na de 49-ste etappe.

Hit van de dag: nr 103

https://youtu.be/tvtJPs8IDgU

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/08/etappe-48-le-pian-medoc-bordeaux.html 

Bordeaux was geweldig! Achter elke hoek een, voor mij toch, nieuw supergezellig pleintje met allemaal leuke terrasjes en restaurants, het één nog knusser dan het andere. 

Gisteravond zijn Reinhilde en Jan toegekomen in Le gare du Bordeaux. Op enkele uren tijd stonden ze hier met de TGV, ongelooflijk hoe snel je hier kan staan als je er zin in hebt.

Voor Jan is het na de eerste etappe naar Halle en een bezoek aan de Loire reeds de derde maal dat hij mij gezelschap gaat houden deze week. Voor Reinhilde, de tweede maal. 

Net als bij mijn andere bezoekers hebben ze de microob ook duidelijk te pakken en het zou mij niet verbazen moesten ze de Camino van bij hun thuis ook eens volledig aanvatten binnen afzienbare tijd. 

Het duurde vandaag tot de middag eer we uit de buitenwijken van Bordeaux geraakten maar daarna veranderde plots het landschap volledig van aanblik. We zitten nog wel even in de streek van de Gironde, pas binnen 40 km beginnen De Landes, een enorm bosrijk gebied, veelal met pijnbomen, dat tot in Dax doorloopt. Het was weer een geweldige mooie dag waar we terug enorm van genoten hebben. Het is alsof ze nooit niet zijn weg geweest. 😎

Heb vernomen van ons Chriske dat onze Axel binnen twee dagen z’n laatste examen moet doen van z’n tweede zit, ik wens hem veel sterkte toe! Ons Mano, die in Gent gaan studeren was in augustus is er al vanaf en is beginnen feesten, wat waarschijnlijk normaal is na zo’n intense periode. Ik vraag mij plots af of m’n kinderen al wat Gents spreken nu dat ze al een paar jaar ginds op kot zitten…

Hit van de dag: nr 102

https://youtu.be/64zALXIipBo

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/09/etappe-49-bordeaux-leognan.html 

50 ste etappe vandaag! 

Moesten het nu echt 150 etappes zijn tot in Compostella dan zou dat willen zeggen dat ik nu nog maar op een derde zit van het totaal aantal. Maar volgens mij zit ik al een stuk verder, misschien wel al in de helft van de totale afstand.

Gister en vandaag hebben we wel een tiental kilometers (heen en weer naar de airbnb meer gedaan dan dat de etappe van gister lang was. 

Simpelweg omdat Reinhilde het heel moeilijk had om overnachtingsplaatsen te vinden voor onzen driëen in deze streek van Frankrijk.

Maar als ze iets op het oog heeft is het telkens wel in orde, superleuke madam van de Airbnb van gister en een heel leuk hotelletje vandaag.

Telkens wel met een zwembad waar we vandaag na de vrij zware, warme etappe met veel plezier hebben ingesprongen.

De Jan, die toch wel vrij veel af weet van wijn, is hier in het mekka van de Bordeaux-wijnen, z’n hart aan het ophalen. Veel namen van wijnkastelen die voor mij totaal onbekend zijn doen bij hem een belletje rinkelen. Volgens hem zijn de prijzen van die wijnen hier ook interessanter dan bij ons. Tenminste als je ze in een groot warenhuis koopt. Maar vermits we hier niet met de wagen zijn beperken we ons met wat naar de chateau’s te kijken.

Hit van de dag: nr 101

https://youtu.be/DXSyQjppqG0

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/09/etappe-50-leognan-le-barp.html 

Wat heb je vandaag geleerd Jan? 

Dat de Landes niet voor het lachen zijn!

Heel veel agressieve dazen die in onze benen en rug bijten en wij hadden vandaag eigenlijk te  weinig voorzorgen genomen. Dus vanaf morgen terug de lange pijpen aan de wandelbroek en ons royaal besprenkelen met citronella. 

Het is volgens Jan eigenlijk heel normaal dat die diertjes zo agressief zijn, nergens in de buurt water te bespeuren en wij zijn gemakkelijke prooien in hun ogen.

Minder goed nieuws vanuit België, m’n goede vriendin Norine, voor wie ik in eerste instantie ooit den eerste keer naar Halle ben gestapt, is van haar trap gevallen en heeft verschillende breuken opgelopen. Ze had nochtans goed nieuws gehad betreffende haar bloedwaarden etc… maar heeft in al haar euforie een serieuze schuiver gemaakt. 

Ik heb haar beloofd dat ik zal stoppen in Sint-Jean-… en dat ik binnen afzienbare tijd met haar de rest van de etappes naar Compostela zal uitstappen. Hoeveel pech kan trouwens iemand hebben… Lieve groeten dus aan haar en zie maar dat je vlug heelt.

Hit van de dag: nr 100

https://youtu.be/Ic4M4Dfqns0

of

https://youtu.be/UXWhDRGxhy8

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/09/etappe-51-le-barp-beliet.html 

Beeld je in: ‘s morgens vertrekken aan 12 graden en een paar uur later zomaar effe 38 graden! 

De zeer joviale maar ook standingrijke (hij is tenslotte president van de Rotary van de Landes) hotelbaas legt het ons vannamiddag allemaal met veel plezier uit:

Hier in de Landes heerst er een soort woestijnklimaat met vrij koude nachten en heel warme dagen. Vermits er geen enkele overnachtingsplaats te bespeuren was op onze Compostela-route hebben we een taxi genomen naar een hotelleke dat een 15-tal km van het parcours verwijderd is, maar geen nood, de hotelbaas zet ons morgenvroeg weer af op ons achtergelaten traject.

Blijkt dat de hotelbaas nog een ex-marketing-manager van het immense bedrijf Schneider is geweest, dus ja, ik heb vandaag een paar boeiende werkgerelateerde gesprekken kunnen voeren over iets waar ik dan toch wat verstand van had. 😎

De Hotelbaas heeft mij ook laten zien waar precies het baskenland begint in Frankrijk en heeft mij ook nog wat geschiedenis meegegeven. Vanaf Bayonne moet ik mij aan een compleet andere streek verwachten, iedereen spreekt hier vol lof over het baskenland.

Voor de rest moet ik toegeven dat ik na morgen m’n partners in crime ga missen, ze zijn geweldig, Jan zou gewoonweg alles doen om het naar m’n zin te maken en Reinhilde die vloeiend Spaans spreekt zal ik volgend jaar nog hard nodig hebben als ik het resterende stuk nog ga uitvoeten. Morgen nog een laatste wandeldag met hun!

Hit van de dag: nr 99

https://youtu.be/6k2z_4vQUu8

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/09/etappe-52-beliet-moustey.html 

De weg er naar toe is even belangrijk als het doel…

De Camino is zwaar, eigenlijk loodzwaar. Het is niet zozeer het aantal km’s dat dagelijks moet afgelegd worden, tussen de 20 á 30, het is ook niet de hitte en de daarmee gepaarde dorst die mij elke dag weer blijven verbazen, het is vooral de dagelijkse opéénvolging van al die (53) etappes wat soms een beetje moeilijk te harden is. 

Meestal ligt oververmoeidheid aan de basis van de ongemakken en mijn vrouwtje heeft mij dan ook de raad gegeven om er eens vroeg in te kruipen. Dat ik daar niet zelf op kom…😎

De camino is ook de grootste mind-fuck ever. Zogezegde “grote” problemen van vroeger zijn inmiddels compleet opgelost en waren eigenlijk maar kleine obstakels en omgekeerd, lichte irritaties tijdens bvb een telefoongesprek met het thuisfront worden tijdens het wandelen veel te veel uitvergroot. 

Maar dat waait ook wel allemaal over, focus nu op de laatste week tot in Saint-Jean-de-Pied-de-Port.

Het was zaterdag ook vooral de laatste etappe met Jan en Reinhilde en dat hebben we s’avonds uitgebreid gevierd. Hasta la vista guys en bedankt voor het meestappen de voorbije week!

Hit van de dag: nr 98

https://youtu.be/f5YQkgSaZ38

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/09/etappe-53-moustey-labouheyre.html 

Weer alleen op pad vandaag, Reinhilde en Jan namen vanmorgen de trein naar Bordeaux en daarna de TGV richting België. Ik denk wel dat ze volgend jaar nog eens zullen terugkomen naar het Spaans gedeelte, ook zij hebben duidelijk de Camino-smaak te pakken. 

Je moet er wel wat voor over hebben om mij nu nog  te komen bezoeken in m’n laatste week van het Franse deel van mijn Camino. Kris van ‘t Signaal die morgen afkomt met trouwe Diederik zal vertrekken om 5u ‘s morgens in Liedekerke. Normaal komen ze mij dan in de late namiddag in Taller zoeken en gaan we daarna naar ons hotel in Dax. 

De Kris was, weliswaar met de fiets, al eens meegeweest toen ik vertrok aan het kasteel van Seneffe en voor Diederik is het inmiddels den derde keer dat hij enkele dagen komt meestappen. Het is duidelijk dat de broer van Reinhilde ook de microob te pakken heeft.

Alhoewel het goed ging vandaag, geen mulle zandwegen zoals gisteren en ook heel de dag bewolkt, ben ik inmiddels toch opnieuw stikkapot. Eens vroeg gaan slapen staat straks zeker op het programma want morgen komt er weer bezoek.😎😓

Voor de rubriek muziek heb ik zojuist een geweldige veelzeggende tekst gevonden, denk maar eens goed na van welk liedje dat dit komt, Als je het echt niet weet, de juiste link heb ik eronder gezet…🥺

Leven van gratis voedselbonnen

Water in de melk door een gat in het dak

Waar de regen doorheen kwam

Wat kun je eraan doen?

Tranen van je kleine zus

Ze huilt omdat ze geen enkele jurk heeft die niet is opgelapt

Om aan te doen naar een feest

Maar je weet dat ze er wel overheen komt

https://youtu.be/SVmjKHkgxis

Op die manier kunnen we toch allemaal teksten schrijven? 

Geef mij dan maar het echte werk van de Salvador da Bahia-drums die ik ooit nog mocht aanschouwen in Brazillië.

Hit van de dag: nr 97

https://youtu.be/QNJL6nfu__Q

https://youtu.be/_QqCu0ktlhM (live)

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/09/etappe-54-labouheyre-onesse-laharie.html

Reinhilde, die terug aan het werk is gegaan bij de VDAB, heeft mij vandaag een berichtje gestuurd met de mededeling dat er vrij veel collega’s van haar de blog dagelijks volgen. 

Er was er zelfs eentje bij die opmerkte dat dienen Hans nog çava was voor zijne leeftijd. 😓

Nu dat van mijne leeftijd mogen ze zelf uitvissen, kleine tip, ik verjaar op Sint-Elooi…

Dat van het aantal bloglezers kan ik wel eens opzoeken, ik steek er tenslotte toch steeds wat dagelijkse energie in en meten is weten: 

Uitprint van google-analytics:

Geen Herman-Brusselmans-cijfers maar ‘t valt wel mee. We zullen er alvast tot zondag mee voort doen voor de liefhebbers.

De VDAB dus, de Vlaamse Dienst voor arbeidsbemiddeling. Ik veronderstel dat die mensen enorm veel werk gaan hebben binnenkort om al die corona-werklozen terug aan het werk te krijgen. Ik wens ze nog veel succes toe en inderdaad, de camino wandelen is goed voor elkeen om ons eens te herbronnen.

Vannamiddag om 17u hebben mijn nieuwe gasten Died en Kris mij komen ophalen aan een kerk in een godvergeten gat en mij met de wagen naar Dax gebracht alwaar ik in een prachtig koloniaal hotel werd ingeschreven. Morgen gaan we er weer voor maar eerst effe bijkomen.

Misschien nog een leeftijdstip over mezelf: nu zondag, als ik aankom in Saint-Jean-de-Pied-de-Port stopt mijn midlive-crisis. Die zal dan ongeveer een 20 jaar in mij gewoekerd hebben. Vanaf maandag ben ik van plan om rustig oud te worden met ons Chriske en niet te zot meer doen…😇

Hit van de dag: nr 96

https://youtu.be/gJwNoxgW8JA

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/09/etappe-55-onesse-laharie-gourbera.html 

Zalig vandaag, voor het eerst in 56 etappes gestapt zonder rugzak, ne keer goed voor mijn stramme rug. Kris is immers onze verbindingsofficier en heeft mij en ook Died vanmorgen afgezet waar ik gisteren gestopt was. 

De etappe naar Dax verliep zeer vlot en even na de middag waren we alweer op de bestemming: ons grandioos hotel Le Splendid, een hotel dat nog overschiet uit het koloniale verleden van Frankrijk.

Tijd genoeg vannamiddag om even een bezoekje te gaan brengen aan Capbreton. Volgens Kris het mekka voor alle surfers die hier in de bocht van de atlantische kust hun hartje kunnen ophalen. Volgens ons Chriske komt m’n dochter, ons Mano hier deze week ook nog naar toe. Hopelijk kunnen we ergens afspreken in de loop van deze of volgende week.

Hit van de dag: nr 95

https://youtu.be/UbYQErtM9Zk

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/09/etappe-56-gourbera-dax.html 

Onwaarschijnlijk, we verlaten Dax en we zitten dadelijk in het voorgebergte van de Pyreneeën. Volgens Died hebben we vandaag 300 hoogtemeters gedaan, een lichte voorproef van wat ons te wachten staat na Saint-Jean. Vandaag was het zoals in de koninginnerit in de Tour de France, volgens mij de mooiste etappe sinds ik vertrokken ben.

Onderweg werden we verrast door de Kris die een ganse picknick-stand voor ons had klaar gemaakt. Kris rijdt hier rond met z’n auto en met z’n koersfiets en kan ons via de gsm-locatiebepaling vlot terugvinden. Thx Kris voor de lekkere maaltijden die je voor ons hebt klaar gemaakt dezer dagen. 

Hit van de dag: nr 94

https://youtu.be/le6uFnLwqYU

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/09/etappe-57-dax-peyrehorade.html 

Kris en Diederik hebben zich vanmorgen een beetje overslapen. Bedoeling was dat ze om 6u gingen wakker worden en dadelijk zouden vertrekken. 

Het Signaal, Kris z’n Liedekerkse brasserie, moet immers open gaan om 17u en het is nog een heel stuk rijden. Hopelijk hadden ze in Parijs niet teveel problemen. Ik bedank ze uit de grond van mijn hart voor de voorbije mooie dagen.

De zandwegen van de Landes en de eerste etappes via kleine wegjes vol steentjes in dit voorgebergte eisen hun tol. Mijn voeten staan weer zoals in de eerste etappes vol blaren. Straks werk aan de winkel om ze weer wat op te lappen…

Ik ben vandaag ten lange leste nu toch in het Franse Baskenland geraakt. De mensen zijn hier zeer vriendelijk en vragen mij regelmatig of ik niets nodig heb. Ze waarschuwen mij ook voor dit weekend want men verwacht hier 38 graden in de streek.

Lang geleden dat ik een zomer meemaak zonder muziekfestival. Andere jaren ga ik steevast met dezelfde vrienden naar Werchter-Classic voor een dagje muzikaal vertier met steeds een grote klepper à la Bruce Springsteen als hoofdact. In z’n diepste binnen wist hij het toen ook wel: we zijn allemaal geboren om de camino te lopen.

Hit van de dag: nr 93

https://youtu.be/uNzT-c5neCk

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/09/etappe-58-peyrehorade-bergouey.html

Ik vind het ergens wel een beetje sneu voor al die vrienden die op de één of andere etappe hebben meegestapt  maar zo is het nu éénmaal.

Vandaag was ongetwijfeld de mooiste etappe tot nu toe. Ook de zwaarste, ik was regelmatig buiten adem en we spreken hier nog maar over hoogteverschillen van 300 à 400m boven zeespiegel maar dit dan wel heel de dag door, steeds maar op en neer in een zinderende hitte. 

Wat gaat dat worden in de echte Pyreneeën, slik…😱

Gelukkig waren er vele mensen aan het sporten op de bergflanken en had ik een excuus om op tijd een babbeltje te slaan om even uit te rusten.

Zo’n berg-op-gesprek met de Basken verloopt meestal in dezelfde bewoordingen: 

Hans: Bonjour

Bask: Bonjour.

Hans: C’est lourd hé.

Bask: (geeft details over de berg)

Hans: Ok, merçi.

Bask: Tu viens d’ou?

Hans: Bruxelles.

Bask: Eh bien, ça c’est courageux!

Hans: Sans doute, même un peu fou, merçi et au revoir.

Maar met beeld en klank erbij kan men zich misschien nog een beetje meer inleven: Het desbetreffend filmpje is echter te groot voor deze pagina, jullie kunnen het wel alsnog bekijken op de FB-pagina van vzw De Valier, de instelling waar we het natuurlijk ook een beetje voor doen.

https://www.facebook.com/127703550662800/posts/2807026409397154/?extid=RRTJR56xHYIYHcPs&d=n 

Verder wordt het bij elke afgelegde km heel duidelijk dat de camino big business hier is in Baskenland.

Het begint al in Ostabat waar ik daarnet ben langsgekomen, onwaarschijnlijk hoe er plots zoveel chambres en gites te bespeuren vallen op mijn route. Hiervoor op “la voie de Tours” moest ik soms uren zoeken om een overnachtingsplaats te vinden maar hier staan ze gewoon gelijk paddestoelen in de grond. Heb dit dan ook even opgezocht voor de geïnteresseerden:

Le nom d’Ostabat vous dira forcément quelque chose si vous êtes pèlerin, ou si vous prévoyez de vous lancer sur le chemin de Compostelle. Eh oui ! À quelques kilomètres au nord du village, se retrouvent trois des principales voies du chemin de Compostelle (Voie de Tours, du Vézelay et du Puy en Velay), pour former le fameux GR65, qui traverse Ostabat.

Opeens zie ik pelgrims verschijnen uit alle hoeken en kanten, dat was me nog niet eerder overkomen. Begroetingen alom! Sommigen waren zelfs een beetje onder de indruk van mijn vertrekpunt. 👍

Nu ik een naam heb opgebouwd in het pelgrimsmilieu kan ik dan ook niet anders dan morgen in één ruk naar Saint-Jean-de-Pied-de-Port te stappen, nog een twintig km maar wel met enkele serieuze kuitenbijters. Dat wordt dus weer afzien…😓

Ik heb dan ook, weliswaar met een klein hartje, de planning wat moeten aanpassen en kom daar nu morgen al aan ipv zondag.

Hit van de dag: nr 92

https://youtu.be/IcrbM1l_BoI

Foto’s:

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/09/etappe-59-bergouey-larceveau.html

‘Zelfbewijzingsdrang’

Zelf had ik het woord nog nooit gehoord en ook op google en wikipedia hoorden ze het in Keulen donderen. 

Het is nochtans uitgesproken geweest door één van de cafébazen die mij onlangs bezocht hebben. Weliswaar in een zekere context: “Hans lijdt aan een zekere vorm van zelfbewijzingsdrang”.

Nu moeten jullie weten dat ik steeds vrij hoog heb opgelopen met cafébazen zoals daar zijn: de legendarische Frank, Stef en Peter van ‘t Groot-genoegen, de Chris van ‘t Schuurtje in Dilbeek, Swa Devos van De Living, Willy & Norine van den Ouden Belg in Relegem, An en Kris van den Bloeiende Wyngaerd / CafKa, Manu en Kris van café Manu in Ternat, indertijd mijn broer met de Max in Bodegem, Patrick & Betina van den Appel, Annick en Kris van ‘t Signaal, en zovele anderen cafébazen die we in deze levensloop hebben leren kennen.

Ik hou van de rechttoe-rechtaan stijl die cafébazen hanteren, zij kennen hun klanten door en door en weten met hun jarenlange ervaring precies hoe ze al die verschillende karakters moeten aanpakken. In mijn ogen zijn cafébazen halve psychologen geworden door de jaren heen. Dus als een cafébaas zo een nieuw woord samenstelt luister ik, denk daar een paar etappes over na en kan tenslotte de man alleen maar gelijk geven. Het fenomeen bestaat wel degelijk.

Ik heb inderdaad een drang om jaar na jaar mezelf te bewijzen. De gebruikelijke werkwijze is vrij simpel: we nemen één of ander idee dat tamelijk hoog gegrepen is, we proberen het in de media te krijgen zodat het overal geboekstaafd staat en er vooral geen weg meer terug is, we koppelen er één of ander goed doel aan vast en we voeren dit aangepaste vreemd hersenspinsel, met soms heel veel twijfels en kopbrekens, uit tot het vooropgezette objectief behaald is.

Waarom al die moeite doen hoor ik u al zeggen, precies Tomtesterom…

Wel, misschien zit ik nog wel met een soort minderwaardigheidscomplex, een overblijfsel vanuit mijn jeugd? Wie weet…

Maar volgens mij zit het eerder in mijn, voor nog een achtste, duits bloed. 

Mijn 100% duitse grootvader Paul Jünger greep in 1935 eveneens zijn moed bijeen en werd fotograaf in Brussel. Wijlen mijn vader André Jünger  (+1975) heeft in Brussel de eerste Vlaamse judoclub “Het half maantje” opgericht, gelegen onder de legendarische Waltra in de Vlaanderenstraat, naast de graaf van Egmont. Hij stond ook mee aan de wieg van de Dilbeekse Vlaamse jeugdclub “den Oosthoek”. 

Ge ziet, het bewijzen en het bevestigen  zit een beetje in de bloedlijn.

Geen zorgen, voorlopig is onze aller Axel de enige die de achternaam Jünger kan voortzetten in België, mijn broers hebben immers vier meisjes op de wereld gezet en mijn zusters vier jongens. We zullen wel zien wat er van komt, geen druk op da manneke…

Zo, nu we mijn probleem hebben ontleed en bloot gelegd, ééntje waar ik eerlijk gezegd wel mee kan leven, gaan we weer verder met de orde van de dag: de laatste etappe tot in Saint-Jean-de-Pied-de-Port!

Awel, ze was nog mooier en zwaarder dan gisteren. Prachtig om hier te mogen rond te toeven in deze unieke omgeving. It was for sure de allerbeste!  

En dan eindelijk na 60 etappes en 1350km:

De heel lang naar uitgekeken aankomst aan de prachtige toegangspoort van Saint-Jacques, de redelijk unieke ingang tot Saint-Jean-de-Pied-de-Port.

Het eerste deel van de Camino is binnen! 

Eigenlijk zou ik morgen willen beginnen aan het tweede deel en vlug nog de Pyreneeën oversteken tot in Roncesvalles. 

Iedereen hier raad het mij aan nu mijn benen en voeten zo goed getraind zijn, maar dat Spanje volledig in het corona-rood zit, dat ze hier in Frankrijk terug de 5km-regel willen uitvoeren, dat ik misschien geen vervoer terug vindt, dat en de extreme temperaturen die ze hier de komende dagen geven houden mij tegen.

Trouwens ik vind dat ik voor dit jaar genoeg bewezen heb, het zal voor volgend jaar zijn. Zoals jullie mij kennen zal ik de vertrekdatum ruim op voorhand aankondigen zodat weer iedereen de kans krijgt om dit aan te stippen in zijn agenda om eventueel mee te gaan, Waarschijnlijk ergens rond het paasverlof als het wat minder warm is. 😎

Vergeet ook zeker geen Sint-Jacobsschelp te kopen voor De Valier als je eens aan den Appel passeert.

Ik wil iedereen uitdrukkelijk bedanken die op de één of andere manier heeft bijgedragen aan deze queste:

• Iedereen die een compostela-schelp heeft laten omhoog hangen, want daar gaat het toch ook over.
• Mijn partners in crime die meegeholpen hebben aan de voorbereidingen van de eerste etappe: jackie, an & de one and only noëlla. 
• Alle wandelaars van de eerste etappe naar Halle die mij de inspiratie gaven om dit verder te doen, zeker Norine die toen ook nog aan het vechten was maar zeker ook Kris Lombaert, de grote ervaringsexpert in camino’s.
• M’n schoonzusje Kathleen en Patrick die voor mij al een paar etappes hadden gestapt vanuit Halle en mij definitief hebben overstag gehaald om dit ook te doen.
• De media om mij onder druk te zetten en te houden: Tom van HLN – Matthias van Het Nieuwsbad – Greet Claes, Ilja Biesemans en heel het team van Ring-tv –  de mannen van Radio MooyZo van Aalst voor het memorabele radio-interview…
• Mijn werkgevers bij Trilec die mij mijn ding lieten doen. @Philippe @Annemie. Hopelijk kan ik binnenkort weer aan de slag na zes maanden, kijk er naar uit.
• De vele aanmoedigingen van het thuisfront met in het bijzonder de vrij talrijke en hilarische telefoontjes van Luc Vandenbrande.
• De mensen die de moeite gedaan hebben om langs te komen en één of meer etappes mee te stappen of om gewoon eens gedag te komen zeggen: Annick van Droogenbroeck, Kris d’Hoe, Riet Stockmans, Bruno Bronselaer, Lucia De Backer, Diederik De Clippel, Jan DeVriendt, Reinhilde De Clippel, Jackie Boone, An De Nijs, Willy Seghers, Norine Vanmileghem, Luc Wyns en Paulette, Eddy Vankerkhoven en partner.
• Jullie, die regelmatig deze inmiddels populaire blog hebben gelezen, teken dat er heel veel interesse is voor een camino, ik kan het u alleen maar aanraden, en iedereen is welkom om samen met mij de rest van de camino af te werken. Normaal gezien in april – mei van 2021…
• Mijn kinderen die het een paar maanden zonder hunne papa moesten doen…😬
• En dan last but not least, de onwaarschijnlijke steun van ons Chriske, m’n trouwste maatje, die steun kan zelfs ik niet met woorden beschrijven. 
• Maandag ga ik met de enige trein van hieruit naar Bayonne, woensdag spreken Chrisje en ik ergens af in Frankrijk op een momenteel nog onbekende “groene” locatie voor een quarantaine-verlof. Spannend! 😓

Buen Camino!

Hit van de dag: nr 91

https://youtu.be/y3XNjeO263Y

Foto’s: 

https://liedekerke-compostela.blogspot.com/2020/09/etappe-60-larceveau-saint-jean-pied-de.html